Wat zijn Baptisten?

Baptisten zijn christenen, leden van een christelijke kerk in de protestantse traditie.
De gemeente van Jezus Christus bestaat uit vele kerken.
Baptisten zien zich niet als de enige ware kerk.
Baptisten putten samen met anderen hun geloof en levensbeginsel uit de Bijbel.
Het woord van God, de Bijbel, is voor baptisten de betrouwbare en gezaghebbende bron van geloof en leven.
We onderscheiden ons dus niet op sektarische wijze van andere christelijke geloofsgemeen- schappen, mits men zich houd aan Gods onfeilbaar woord.

Wat geloven Baptisten?

De Bijbel bepaalt ons bij God en bij Jezus Christus.
Iedereen heeft vergeving en bevrijding van zonden nodig om omgang met God te kunnen hebben.
Deze omgang is alleen te vinden in Jezus Christus, die door Zijn dood de zonden wegnam.
Op de derde dag na zijn dood heeft God Hem, Jezus, weer opgewekt.
De opstanding van Jezus maakt duidelijk dat Hij echt Gods zoon is.
God zelf wees Hem aan als zijn representant.
Jezus geeft het eeuwige leven aan allen die in Hem geloven, aannemen, liefhebben en volgen.
God heeft Hem opgenomen in de hemel en toch is Hij door zijn Geest bij ons.
Op zekere dag zal Christus op aarde terug komen.
Zijn koninklijke macht en heerlijkheid zal door iedereen gezien worden. Ja, ook door jou!!
Dit geloof wordt met vele kerken samen beleden.

Waar leggen Baptisten het accent?

Geloof wordt niet geërfd.
Het gaat niet via de natuurlijke weg over van de ouders op hun kinderen.
Niemand wordt buiten zijn wil om ingelijfd in de Gemeente van de Heer.
De Gemeente van Christus bestaat uit mondige mensen, die er persoonlijk voor hebben gekozen de Heer te willen volgen.
Baptisten leggen volop de nadruk op God, die eerst voor mensen gekozen heeft.
Bovendien ligt het accent op persoonlijke keuze van de mens die een antwoord is op het genade aanbod van God.
God wekt dus in mensen het geloof.
En gelovigen zijn mensen die met dankbaarheid antwoord geven aan de Heer.

Eerst geloven, dan dopen

De manier waarop een persoonlijke keuze voor God gemaakt wordt, is al oud.
We vinden dit antwoord op het aanbod van Gods genade al in de Bijbel.
In de Bijbelse taal wordt de persoonlijke keuze voor God ‘tot geloof komen’ genoemd.
Wie tot geloof kwam liet zich dopen en dus gaat het ‘geloof’ aan de doop vooraf.
Deze persoonlijke beslissing wordt vervolgens openbaar gemaakt door de doop.

Inhoud van de doop

Gedoopt worden is ondermeer met Christus begraven worden en met Hem opstaan.
Romeinen 6: 1-4 zegt: ‘Wat zullen wij dan zeggen? Mogen wij bij de zonde blijven, opdat de genade toeneemt? Volstrekt niet!! Immers, hoe zullen wij, die der zonde gestorven zijn, daarin nog leven? Of weet gij niet, dat wij allen, die in Christus Jezus gestorven zijn, in Zijn dood gedoopt zijn? Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden is opgewekt door de majesteit des vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen.’
Doop betekent dus dood en nieuw leven tegelijk.
De genadige God wekt tot nieuw leven, Hij vergeeft ons en wast de zonden af.
Naar Bijbels model wordt dit uitgebeeld door de onderdompeling; de dopeling gaat onder in het water, wordt erin begraven en staat eruit weer op, als uit het graf.
Het Nieuwtestamentische woord ‘dopen’ betekent ‘onderdompelen’, in het Grieks: Baptizein. En daar komt ook het woord ‘Baptist’ vandaan.

Doop en Gemeente

Zodra een mens tot geloof komt, maakt hij deel uit van een grote familie.
Volgelingen van de Heer hebben altijd broers en zussen, de overige kinderen van God.
Het geloof en de daarbij behorende doop verbinden individuele gelovigen tot een lichaam, de Gemeente.
Op deze voedingsbodem van de eenheid met de Heer groeit de onderlinge saamhorigheid en ook leeft het besef dat gelovigen samen een opdracht, met het oog op de wereld, ontvangen hebben.
Door de doop wordt iemand lid van deze Gemeenschap, de Gemeente van Jezus Christus.
Allen zijn verantwoording schuldig aan de hoogste autoriteit: Christus, het hoofd van de gemeente. De daar direct onder komende ‘hoogste instantie’ is de gemeentevergadering, waar de gemeente haar beleid bepaalt en besluiten neemt.
Ieder gemeentelid draagt dezelfde verantwoordelijkheid voor elkaar, voor de Gemeente en voor de wereld.

Gemeenteleven

De gemeente van de Heer is bedoelt als plaats van delen en vieren.
Baptisten ervaren de ontmoeting met elkaar in de regel als hartverwarmende ‘gemeenschap van gelovigen’.
Je zou het gemeenteleven met het gezinsleven kunnen vergelijken.
Soms gaat er wel eens iets mis in het gezin, maar meestal wordt er gevierd en gedeeld.
Zo deelt de Gemeente bijvoorbeeld bij de geboorte van een baby in de vreugde met het jonge gezin en wordt er in de zondagse samenkomst een zegen gevraagd voor de nieuw geborene en de ouders.
Een andere keer delen we in de vreugde van mensen die elkaar het ja-woord gaan geven en daarover in de Gemeente een zegen vragen.
We delen in verdriet, bij pijn, ziekte of overlijden.
Ook in het bezoekwerk aan ouderen en zieken en het pastoraat wordt de liefde van en tot God gedeeld.
Het geloofsopbouw krijgt in de Gemeente volop aandacht in de prediking op zondag, in de huiskringen en in de diverse cursussen die in de Gemeente worden gegeven.
De leden van de gemeente willen via geloofsopbouw aan de Gemeente bouwen.
Gemeentegroei in kwalitatief en kwantitatief opzicht wordt nadrukkelijk als onze opdracht gezien.
Daarom wil de Baptisten Gemeente Muntendam een open en gastvrije Gemeente zijn voor mensen die op zoek zijn naar een gemeenschap waarin de ontmoeting met Christus, als de Heer van de Gemeente, centraal staat en waar buitenstaanders zich thuis kunnen voelen.

In Christus verbonden

In een Baptisten Gemeente is veel te beleven.
Het gaat ons, Baptisten, niet om de belevenis op zich, het gaat om God en zijn eer!!!
We hebben persoonlijk en gezamenlijk een band met God.
En deze verbinding is tot stand gebracht door Christus Jezus, onze Heer.
We voelen ons dus in Christus verbonden met alle Christus belijdende mensen in de hele wereld.